Bundan seneler önce
bunu yazmışım.
Neden yazmışım acaba? Mahmut ile Yezida'yı bildiğim kadarıyla lise 1'de okudum, bir daha da okumadım. Hani okurken beğendim de yazdım desem, değildir.
Sonra geriye doğru 6-7 aylık yazı okudum, neden yazmış olabilirim diye. Birini çok sevdiğimi, sevgimden öleceğimi sanmışım, ondanmış. :)
Yazdıklarıma bakarken dikkat ettim, ne çok insan eksilmiş hayatımdan, ne çokları eklenmiş. Hiç olmaz sandıklarım olmuş, olacak dediklerim elimden uçmuş.
Ne çok üzülmüşüm, ne çok gülmüşüm...
6 Kasım 2004'de yazmaya başlamışım buraya. 5 seneden fazla olmuş. Evlenmişim, dedem ölmüş, Arda doğmuş, kelebek kuş olmuş uçmuş, 2 defa iş değiştirmişim, 25 yaşındaymışım 30 olmuşum. Her beş sene de bu kadar çok değişiyor mu hayat.
Amaaan, içim karardı, kendi yazdıklarımdan... Nostalji kraliçesinde Muazzez Ersoya rakip olacam bu gidişle. Hiç gerek yok.
(Ortaokulda günlük tutardım, her ergenin yaptığı gibi. Şimdi bazen okuyorum da... Matematikçi bana taktı, fen dersinde Altan bana baktı, kızlarla karuma gittik, annem odamı toplamadım diye bağırdı... Bu kadar hayat, oh ne rahat)