Ardacım

Nikah kıyılırken bi baktım arkadan pıtır pıtır biri geliyor. Yüzünde ağlamaklı bir ifade. Canım oğlum, bitanecik yeğenim Arda.

Yüzünde o kadar masum, o kadar güzel bir ifade var ki... Uzattı kollarını, kucağına al diye. Aldım hemen. Şaşkın... O sırada tüm salon kıkırdıyor. Nikah memuru şaşırdı. "Küçük bir misafirimiz var" dedi. Ben de bi panik, "yeğenim, yeğenim!" Mazallah oğlum sanırlar :) Kucağımda canım, diğer yanımda diğer canımla evet dedim, o gün. Sonra annesi geldi aldı kucağımdan. Kıskanıp kurtulmuş annesinin elinden, kaçıp gelmiş yanıma.

- Bu arada geçen gün sekreterin orda Arda ile konuşurken bolca oğlum dediğim, sonra da "hadi ver anneanneye" dediğim, anneanneye de "anne" diye hitap ettiğim için değişik bir bakışla karşılaştım. Sanırım sekreterimiz ulan bunlar evleneli 5 ay olmadı mı diye uzunca bir süre düşündü. Sonra ben "Yeğenim" dedim. Kız "Haaaaaa" dedi :) -

İşte bu teyzesinin bi tanesinin 3. yaşı bitiyor bu haftasonu.