vay nereden aklima geldiyse... Bundan 12 sene önce (?- ay amma çok olmuş, nasıl ya... ) üniversiteye yeni başladığımız dönemde liseden bir arkadaşım yeni bir sevgili edinmişti kendine. Bu sevgili bana kötü davranır, pek yüz vermezdi. Aradan 2-3 gün birşey geçti, arkadaşım dedi ki, sevgili görüşmemi istemiyor. Hayırdır inşallah dedim, neden ola ki... O sadece güzel ve zengin arkadaşları olsun ister, çirkin insanları yanında barındırmak istemezmiş. Ben de kendisinin güzellik barajının altında kalmışım belli ki...
O arkadaşımla görüşmeye devam ettik, sevgili de zaman içinde sepetlendi tabi.
şimdi düşünüyorum da, bu nasıl bir bahane ya da bir düşüncedir yaw. Gerçek midir?
Ayrıca o zaman niye çok üzülmemişim ki bu olaya? Biri sırf benimle yeterince güzel değilim diye görüşmek istemiyor! Güzel değil miyim diye aynalarla kanka olmam, tribin birini bin para etmem gerekmiyor muydu? Hayır, şimdi böyle bir olay olsa kocama yaklaşık 1500 kere sorarım sence ben çirkin miyim diye... O zamanki olgunluğum neymiş ki acaba?