Hikaye
Hikaye 1.
Sabah araba kullanıyorum işe doğru. Yan şeritte de bi tane araba, içinde hoş bir arkadaş. Kibar kibar bakıyor bana. Yol istiyor, tabi diyorum önden buyrun. Başka bir yerde, başka bir araba önümü kapatıyor, bu sefer o yol veriyor bana.
Yol verişe verişe benim para çekeceğim yere geliyorum. Bırakıyorum arabayı. Aaa, bizim yol verme arkadaşı da pat diye duruyor arkamda. Kesin aşık oldu çocuk bana. Bir havalıyım ki, sormayın. Kırıta kırıta iniyorum arabadan.
Bankamatike ilerliyorum, ama sanki podyumdayım. Çocuk arabada, hiç bakmıyorum o tarafa, ama beni izlediğini düşünüyorum. Podyumun sonuna gelip para çekme işlemine başlarken, çocuk da iniyor arabadan. Hiç bana bakmadan hemen arkamda sıraya giriyor.
Sonra...
Hikaye bitti. Bu kadar...
Meğer çocuk benim popomu gördüğü an bitmiş hikaye... Kilo vermeliyim. (19 kiloda takıldık, veremiyorum daha)
Hikaye 2.
Hikaye 1'i yazıp yazımız bitecekti. Dün mesaj atan isimsiz okurun hatırına yazıyordum aslında. Ama yine tesadüfen o şarkı çalınca hikaye 2'i de yazayım dedim.
Geçen gün "4 günlük birşey" dinliyorum Sezen Aksu'dan (Depresyon zamanında değilim, bi arkadaşım aklıma düşürdü, hadi bi dinleyeyim dedim) İşyerinden bir arkadaşın oğlu da (7) benim masamın yanında. Müziği duydu...
Kerem - Bu şarkı ne?
Ben - Sezen Aksunun bi şarkısı, çok eski?
Kerem - Ne kadar eski?
Ben - 1970’in sonu falan herhalde.
Kerem - Hımmm, Mustafa Sandal – Kop’tan eski mi yani?
Hikaye 3.
Özel hayatımda zor bir dönem geçirdim. Internet, facebook ve blogun ne kadar büyük risklere yol açabileceğini gördüm. Herkes herkesin elinin altında valla, çok tehlikeli :)
Tehdit ve tacizlerin önünü kesebilmek için bir süre hem burayı kapattım, hem de diğer yerleri. Yazmamam da ondan. Soğudum biraz. Ama teşhirci ruhum da rahat vermiyor bana, dayanamam yazarım ben yine.
Şafak gün itibari ile 51.
Sabah araba kullanıyorum işe doğru. Yan şeritte de bi tane araba, içinde hoş bir arkadaş. Kibar kibar bakıyor bana. Yol istiyor, tabi diyorum önden buyrun. Başka bir yerde, başka bir araba önümü kapatıyor, bu sefer o yol veriyor bana.
Yol verişe verişe benim para çekeceğim yere geliyorum. Bırakıyorum arabayı. Aaa, bizim yol verme arkadaşı da pat diye duruyor arkamda. Kesin aşık oldu çocuk bana. Bir havalıyım ki, sormayın. Kırıta kırıta iniyorum arabadan.
Bankamatike ilerliyorum, ama sanki podyumdayım. Çocuk arabada, hiç bakmıyorum o tarafa, ama beni izlediğini düşünüyorum. Podyumun sonuna gelip para çekme işlemine başlarken, çocuk da iniyor arabadan. Hiç bana bakmadan hemen arkamda sıraya giriyor.
Sonra...
Hikaye bitti. Bu kadar...
Meğer çocuk benim popomu gördüğü an bitmiş hikaye... Kilo vermeliyim. (19 kiloda takıldık, veremiyorum daha)
Hikaye 2.
Hikaye 1'i yazıp yazımız bitecekti. Dün mesaj atan isimsiz okurun hatırına yazıyordum aslında. Ama yine tesadüfen o şarkı çalınca hikaye 2'i de yazayım dedim.
Geçen gün "4 günlük birşey" dinliyorum Sezen Aksu'dan (Depresyon zamanında değilim, bi arkadaşım aklıma düşürdü, hadi bi dinleyeyim dedim) İşyerinden bir arkadaşın oğlu da (7) benim masamın yanında. Müziği duydu...
Kerem - Bu şarkı ne?
Ben - Sezen Aksunun bi şarkısı, çok eski?
Kerem - Ne kadar eski?
Ben - 1970’in sonu falan herhalde.
Kerem - Hımmm, Mustafa Sandal – Kop’tan eski mi yani?
Hikaye 3.
Özel hayatımda zor bir dönem geçirdim. Internet, facebook ve blogun ne kadar büyük risklere yol açabileceğini gördüm. Herkes herkesin elinin altında valla, çok tehlikeli :)
Tehdit ve tacizlerin önünü kesebilmek için bir süre hem burayı kapattım, hem de diğer yerleri. Yazmamam da ondan. Soğudum biraz. Ama teşhirci ruhum da rahat vermiyor bana, dayanamam yazarım ben yine.
Şafak gün itibari ile 51.
