Didime kaçsam...

Öğlen bir arkadaşımla kahve içmeye gittik Ankarayı tepeden gören her zamanki mekana... Rüzgar esiyordu, ve bir kaç damla yağmur düştü masaya. Ben sarıldım polar monta...

Şehrime sonbahar gölgesi düşmüş... Kaçıvermek istedim Didime...

Uzanıvermek istedim orda, kitabımı elime alıvermek... Üşüdüm yaw diyerek üzerime bir battaniye çekivermek... Akşamın erken çökmesinden hüzünlenmek, sezen aksu şarkılarını açmak, kahveme brendi eklemek...
Ağır ağır geri inmek şu yokuşu, telaşsız, acelesiz... Bekleyen olmadan, beklenti olmadan... Acıkınca dönüvermek istedim evime... Koşturmadan birşeyler hazırlamak kendime. Usul usul çalarken müzik, kalk da bi rakı koy demek kendime...
Kaçmak istedim bugün...