İşletmeciyim ben efendim, en sarışınından. (işime gelince tabi) Genel müdür olacaktım mezun olunca, güldüler bana. Gel sana göre daha basit bi pozisyonumuz var dediler, kriz zamanı tabi, kabul ettim. İş geliştirme uzmanı oldum. Verdiler önüme bi laptop. Ohh ala.
Aradan zaman geçti, ben şirket değiştirdim laptop yenilendi.
Sorunsuz tasasız geldik bu günlere. Ancak şirkette 2. yılı devirince haliyle laptop da 2. yılını tamamladı, hafif arazlar çıkarmaya başladı. Yavaş mavaş idare ediyorduk düne kadar.
Dün tam da mesai sonu, canım oyalanmak istiyor. "Yeter artık, yerim kalmadı, burama kadar geldi, sil şu dosyaları" dedi. E sileyim dedim bende. Himmm resimler olmaz, hatırası var, aaa MP3lerim cok kıymetli, e iş dosyalarımı silemem ya, hah sistem dosyaları, bak bunlar olur. Sonuçta ben sistem dosyalarını sildim.
Yani silmişim sanırım. Bilerek silmedim tabi, onu ordan oraya alayım bunu suraya taşıyayım derken yavaşladı. Bilişim sektöründeki 4 yılımda bilgisayar hakkında öğrendiğim birşey varsa o da restartın her derde derman olduğudur. Ben de tecrübelerime dayanarak bi restart yaptım, start kısmında kaldı eylem. Açılmadı bi daha, öldü.
Haaa backup mı? hani şu en son 7 ay önce yönetici zoruyla yaptığımız şey?
(Umarım bizim teknik servis okumuyordur, onlara sarışım işletmeci tonlaması ile "valla anlamadım ki, calışıyordum, birden pat gidiverdi" dedim. )