Şakacı

İnadına öğlenleri staj yaptığım banka şubesine gelirdi, altta bir küçücük şort, ayaklar çıplak, üstü çıplak... Deli değildi, Didimdeydi şube. Uyandığı gibi gelirdi işte. Hala düşünürüm motora çıplak ayak nasıl binerdi? Herhalde binmezdi di mi, inince çıkarırdı ayakkabısını, beni delirtmek için yalınayak gelirdi. Her seferinde yüzüm kızarırdı.

Kasisten geçmek için yavaslayan arabanın arka lastiğinin önüne terliğini bırakmıştı, el çabukluğu marifetiyle. Arabanın ilerlemesi ile feryat figan, çığlıklar "ayağımın üzerinden geçtin, bak işte lastik izi bile var" diye. Adam her dakka bir yerlerini kırıyor zaten, yemiştik hemen.

Okey, king normal süresinde bitmezdi onun yüzünden. Biri illaki "aman yaa, yeter bi oynatmadın, insan taşların yarısını da çalmaz ki" diye biri oyunu mutlaka bırakırdı. Hepsinin sarhoş olduğu o gece, dubada olmayan kartlarla sanal king oynamışlardı. Ama nasıl işlemişse adamın içine hile yapmak "hepsinde as varmış ya, as çıktım, attılar beni dubadan" diye ağlaya ağlaya gelmişti. Ortada ne as vardı, ne kağıt...

"Kalk olm kalk, kavga çıktı" diye koşarak eve gelmesi ve akabinde silah olarak da sinek öldürücü spreyi alması boşuna değildi, bir gece önce aynı evde onu sıkıp sıkıp önünde çakmak çakarak alev yapmaca ve birbirlerini yakmaca oynamışlardı bizim çocuklarla, tecrübesi vardı.


Şimdi o şakacı, uyuduğu yerden şaka yapıyor bize...

Boracım, özlüyoruz seni, özlüyorum seni. Rahatsın biliyorum orda, burda olduğundan daha rahat belki, ama yine de özlüyoruz seni... Rahat uyu.