Geçen sene Nisan ayı, hadi dedik 4 kız bi
Ereğli seyahati yapalım. Burası kritik, çünkü 4 kızın olduğu bir tatilde muhabbetin ne olmasını beklersiniz? Manikür, kim kiminle nerede, yemek , ne bileyim erkekler falan. Ama biz de öyle olmadı. Biz full-time
askerlik konuştuk!
Çarşı saatleri, komutanlar, "yazıcı olsak mı, olmasak mı" ikilemleri, "yok olm, bilsen de bilmiyorum diyecen" geyikleri... Neden, çünkü benim dışımda kalan 3 kızın sevgileri henüz 1 haftalık askerlerdi. Ve ben de daha önce bir kısa dönem askerlik bitirmişim (Hayır, erkek değilim. Ve hayır, erkeklerin kızları da alsınlar askere bedduası henüz tutmadı. Jargona uygun şekilde asker yolu bekledim demek istiyorum). Kızlar habire bana soru soruyorlar.
- Ne zaman çarşıya çıkar?
- Ne zaman dağıtım olur? Dağıtım neye göre?
- Arayabilir mi ordan?
- Kaç kişi kalıyorlardır?
Ben ukalalık üstüne ukalık yapıyorum ama bir yandan da "Canım belli olmaz, gittiği yer değil komutanı önemli, her yerde farklıdır bunlar" diyorum çünkü bizim eniştelerden biri Hakkari'de, kızın aklı çıkıyor.
Kendimi "Türk Silahlı Kuvvetleri, Asker yolu bekleyenlerin moral eğitim merkezi" gibi hissetsem de, o seyahat son derece keyifli geçti, tadı damağımızda kaldı. (Ama benim rahatlığıma, umursamazlığıma kızların nazarı değdi, bir sonraki celp döneminde ben bi kısa dönem daha yaptım, geldim)
Hafta sonu biz yine Ereğlideyiz.Bu sefer yeni durumumuzun tadını çıkaracağız.
*