Gece saat 12.30’da bi şekilde uyanıp (çok yorgun olunca saat 8 gibi uyuyabiliyorum ben) başağrısı, sıcak, sorunlar, hesaplaşmalar, endişeler vs yüzünden debelenince yatakta, ne debeleniyorum bari işe gidip çalışayım diyen insanlara biz halk arasında işkolik diyoruz.
Gece 3.30’da işe gelip de çalışmayıp dur bi ortalığı toplayayım, masa da dağılmış, masa üstü de, bi kahve alayım şöyle mis gibi, lan bahçede mi otursam azcık serin serin diyen insanlara dediğimiz şeyi ise buraya yazamıyoruz.
Bunlardan anlaşıldığı gibi, ben evimle işimi birbirine karıştırdım iyice…
Anahtarımı unuttum geçen gün. 3 gün beklemem gerekiyor evsiz yurtsuz. Annemle telefonda konuşuyoruz, “nerde kalacaksın” dedi. “İşteeee” dedim, gayet normal ses tonu ile. Annem ”saçmalama kızım senin bi ablan, bi dolu arkadaşın var, git adam gibi bi yerde kal” dedi. "Anne ben dün anahtarım varken de burda kaldım" diyemedim.
Yalnız ufak bir şey unutmuşum buraya gelirken, insan gittiği yere başının ağrısı ile hesaplaşmalarını da götürüyormuş. İşte o kötü oldu.