Gece at 6 Yorum
Sevindim, bu duygumu sabah birine anlattığımda ayar yüzünden kendimi kimsenin anlamayacağı şımarık bir kız çocuğu sanıyordum... [buruk gülümseme smileysi]
Bize gelsene bizimkilerde tatilde :)ay bi gitsinler şöle hiç bişi yapmadan ayağımı uzatıp oturucam diyodum (çünkü asla oturtamz mutlaka yaptıracak bi iş bulurlar bizimkiler) ama onlar yokken evde olmanın da bi tadı olmuyomuş. bende onun için her akşam dışardayım. dışarda yapıcak bişi bulamazsam fazla mesaideyim :)
güzel bir portakal suyu hazırla, la petra koy cd çalarına, eline en sevdiğin kitabını al gözlerin ağrıyana dek oku.. sonra uyu.. müzik çalsın belki uyandığında yanında sana eşlik etmek için gelen perilerle karşılaşırsın.. yalnızlıkda güzeldir..
akıllı ol yavrimu, kendini doğru şebnem'e emanet et, üzüleceğin şeyler yapma sonra attırma tepemi. canımın içinin içi. hade bakalım.
Yok be arkadaşlar, yalnızlık, ya da sıkılmak değil benim kastım. Zaten ailemle ilişkimiz son dönemde, eve gidince salonda uyuyarak beni bekleyen annemi uyandırım, "Anneeee, hadi yerineeee" demekten ibaret olmuştu. Bilmiyorum ki... evdeyken de çok hissedilen bir şey değil. Bu koca şehirde benim ailem dediğim kimse yok şu anda düşüncesi burnumu sızlatan belki de... Anlamlı değil belki de.. Dedim ya sabah şımarıklık dedi biri. Öyledir belki de...
Olsun şimarıklık mimarıklık insan evde dolaşan birilerinin olduğunu bilince daha rahat uyuyor. Bizimkiler olmadan ben de huzursuz oluyorum. Onu bırak özlüyorum hemen. :D
Yorum Gönder
<< Ana Sayfa