Bekleyiş...

Evlenecek birileri var mı okuyanlar arasında?
Ben de garip bir ruh hali var... Bir yandan sabırsızlanırken dişimizle tırnağımızla yuva yaptığımız yere taşınmak, her gece sevgilinin yanında uyumak için, bir yandan hiç bitmesin istiyorum bu günler... Bu heves, bu bekleyiş, bu heyecan...

Geçen sene bu zamanlar, sevgilim askerdeyken onun yanına gidecektim... Bir arkadaşım "Heyoooo 4 gün kalmış gitmene" dedi. "Evet, ama dönmeme 7 gün var" dedim. Karamsarlık mı bu, bilmiyorum ama şu andaki hissiyatım da aynen öyle. O kadar keyifle, heyecanla, hevesle bekliyoruz ki düğünü, balayını, evimize yerleşmeyi... 50 gün sonra tüm bunlar bitecek ve ben bu heves ve heyecandan mahrum kalacağım gibi hissediyorum. Evet, evet biliyorum o zaman da yemek yetişecek mi, ütüler ortadan kalkacak mı gibi heyecanlar olacak hayatımda :)

Üstelik, hayatımın geri kalanında hep evli olacağım, ama bir daha hiç nişanlı olmayacağım, oysa ki nişanlılık çok keyifli birşey diye de düşünüyorum...

Her sabah bunları düşünüyorum, sonra her akşam onun yanından kalkıp evime dönerken azıcık kaldığına şükrediyorum...