Teşekkür

Başsağlığı dileyen, acımı paylaşan, bir şekilde iyi dileğini ileten herkese çok teşekkür ederim. Cenazeye gelen/gelemeyen, telefon eden, buraya yorum bırakan herkes...

Hayat devam ediyor, bir anneanneminki durdu aslında. Zavallı kadıncağız bu şokla başa çıkamıyor, ve her akşam dedemin öldüğünü unutuyor ve birden o an duymuş gibi hatırlıyor. O ilk günkü acıyı her akşam baştan yaşıyor. Cenazesine geldiği, 2 defa mezarını ziyaret ettiği, günlerce ağladığı halde "bana neden söylemediniz, ben iyileşecek gelecek sandım" diyor, "hiç öldüğüne yormadım evdeki mevlütleri" diyor. İçim acıyor...

Doktoru "normal" dedi, "hem demans hastası (ya da alzheimer) hem de bu acı ile mücadele etmesi için beyninin oyunu" dedi.

Ama benim "anneannecim hani dedemi beraber defnettik ya, hani bir dolu kişi geldi eve, hani duasını ettik, camiye gittik tabutunu gördük ya" her deyişimde içim acıyor...

Umarım geçecek...