"Hepimiz gideceğiz de nasıl gideceğiz. Abdest yok, namaz yok... Kılıvereyim diyorum da gözü kör olasıca şeytan bırakmıyor. Daldık dünya işlerine... Ah Kadir ahhhh, yaktın beni... Nur içinde yat. Gözüm de suludur zaten, duramıyorum ki kızım, Kadir yaktı beni... Terlik giydin mi ayağına, ahhh Allah sizin acınızı göstermesin, kalakaldım yapayalnız. Tabi siz varsınız, size güveniyorum zaten, yoksa kimim var benim. Gideceğiz, hepimiz gideceğiz... Abdest yok, namaz yok... Yiyeceğiz kafamıza tokmakları... Terlik giysene ayağına..."
Anneannemde kalıyorum artık. Hala ağlıyor, ağlaması normal. Alzheimer hastası olduğu için sürekli aynı şeyleri tekrarlaması da... Ama benim içim acıyor. Elimden hiç bir şey gelmiyor.