anne işte...
Annemler son 1 haftadır tatilde. Evde yalnız kalıyorum demek yanlış olur zira evde pek kalmıyorum. Anne/babaların tabiri ile evi otel olarak kullanıyorum. Onlar burdayken de durum oydu zaten.
Dolayısı ile son 5 senedir falan 3 öğünümü de dışarda yiyorum. Yani kilo almamdaki neden nefis anne yemekleri değil de somonlu fettuciniler, biralar, patatesler, kocaman sandviçler vs...
Tesadüfen onların gittiği gün rejime başladım ama ben. Kararlı bi rejim ve ilk hafta sonunda 3 kilo verdim. Her ne kadar annem de beni şahin olarak görse de sonuçta kör değil. Şişman olduğumu biliyor ve vermemi istiyor. Fıstık kızım yerine fındık kızım diye seviyor beni bi zamandır.
Dolayısı ile ne kilo almamın ne de vermemin nedeni olmayan annemle sadece mutluluğumu paylaşayım dedim. Biraz da geyik yaparak, burda aç kalmış çocuk imajı yaratarak...
Kendisi mesajlaşmayı yeni yeni öğrendi, bu konuda çok hevesli. Teamüllerimize aykırı da olsa mesaj attım ona.
- Siz gittiğinizden beri 3 kilo verdim, 3 ay daha gelmeseniz olur mu?
Gelen mesaj:
- Ah canım yavrum. Ben nasıl dayanırım 3 ay seni görmemeye.
"Anne burda önemli olan 3 kilo vermemdi, yanlış kısma takılmışsınız, aferin desenize" dedim ben bunun üzerine. (Burda mevzu annemle sizli bizli konuşmam değil, lütfen ey siz sevgili okuyucular siz de yanlış yere takılmayın.) 20 dakka sonra cevap geldi (evet biraz yavaş yazıyor):
- Ben seni çok seviyorum, mühim olan kilo değil mutlu olman. Fakat cidden iyi vermişsin be, ne yaptın?
Dolayısı ile son 5 senedir falan 3 öğünümü de dışarda yiyorum. Yani kilo almamdaki neden nefis anne yemekleri değil de somonlu fettuciniler, biralar, patatesler, kocaman sandviçler vs...
Tesadüfen onların gittiği gün rejime başladım ama ben. Kararlı bi rejim ve ilk hafta sonunda 3 kilo verdim. Her ne kadar annem de beni şahin olarak görse de sonuçta kör değil. Şişman olduğumu biliyor ve vermemi istiyor. Fıstık kızım yerine fındık kızım diye seviyor beni bi zamandır.
Dolayısı ile ne kilo almamın ne de vermemin nedeni olmayan annemle sadece mutluluğumu paylaşayım dedim. Biraz da geyik yaparak, burda aç kalmış çocuk imajı yaratarak...
Kendisi mesajlaşmayı yeni yeni öğrendi, bu konuda çok hevesli. Teamüllerimize aykırı da olsa mesaj attım ona.
- Siz gittiğinizden beri 3 kilo verdim, 3 ay daha gelmeseniz olur mu?
Gelen mesaj:
- Ah canım yavrum. Ben nasıl dayanırım 3 ay seni görmemeye.
"Anne burda önemli olan 3 kilo vermemdi, yanlış kısma takılmışsınız, aferin desenize" dedim ben bunun üzerine. (Burda mevzu annemle sizli bizli konuşmam değil, lütfen ey siz sevgili okuyucular siz de yanlış yere takılmayın.) 20 dakka sonra cevap geldi (evet biraz yavaş yazıyor):
- Ben seni çok seviyorum, mühim olan kilo değil mutlu olman. Fakat cidden iyi vermişsin be, ne yaptın?
Gece at 5 Yorum
5 Yorum:
annenin "ne yaptın?" sorusuna ne cevap verdin? insan merak ediyor.
meraklı biri
karar verdim :)
Karar vermenin uygulama yönünde nasıl bir motivator olduğunu gördüm.
Akşamları yemek yemedim, ama biramı hiç eksik etmedim ama o ayrı...
Bi de karar vermekle mi ilgisi vardır, yoksa duygularla mı bilmiyorum ama canım bu aralar yemek yemek istemiyor ;)
sıcaklar da kararlı olmana destekleyici unsur oldu sanırım. sıcaklarda buz gibi bira yemekten daha iyi olur. afiyet olsun.
pazar günü evde ne işin var yaa? (meraklıyım ya:)))
meraklı biri
motivasyon demişken arkandayız destekliyoruz sakın bırakma..
İnsanın motive olması ne kadar kolay, ve ne kadar zor...
Bira göbek yapar derler aslında.. "Bira göbegi abi bu kilolu degilim ben"
meraklı biri, sen ne kadar meraklısın öyle... evde değildim ama zaten.
Tesekkür ederim emre, ben sizlerle varım :))
Yorum Gönder
<< Ana Sayfa