Farklı farklı sanal platformlarda yazıyorum. Itiraf.com, sozluk, blog, forum, mail grup, depresyon durumuma bağlı olarak çöpçatan siteleri...
Oysa kimliğimi saklamadım hiç...
Kimliğimi açtım, ruhumu sakladım. Oysa ruhumu açarken kimliğim saklı olsaydı diye düşünüyorum şimdi. Bilinmese kim olduğum. Saklasam kendimi bir sanal kimlik ardına. Bilinmesem, bilinmese...
Denedim de... Beceremedim.
İlk yazıda şöyle yazmıştım:
Ruhumu ortalara dökerken kimliğimin gizli kalmasını istedim. Başlayalım bakalım.
Aslında o kadar zor ki, hem yaşadıklarını anlatacaksın hem de kimliğini saklamaya çalışacaksın. Elbet birileri biliyor yaşadıklarını, kimliğin ortada sonuçta. Sadece teşhir edilmemiş. Ne farkı var gazete 3. sayfalarında G.G. şeklinde verilmiş isimlerden, ya da bilgisayar marifeti ile rötuşlanmış yüzlerden. Yok aslında, seni bilenler zaten biliyor, o kısaltmadan değil, yaşadıklarından anlıyorlar senin sen olduğunu, seni bilmeyenlerin de umrunda değilsin. Onlara ne senin adından.
Yine de saklanmak istedim kendimi yüzümü ismimi.Tanıdık birilerine denk gelirsem inkar şansım olsun diye.
Bugün başka bir blogta yazmaya başlayacaktım. Kimsenin bilmeyeceği, dolayısı ile okumayacağı. Ve kapatacaktım burayı.
Vazgeçtim.