<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d9035958\x26blogName\x3dGece\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://sebnem.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3dtr_TR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://sebnem.blogspot.com/\x26vt\x3d49898149766296179', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script> Gece Logo Ana Sayfa Profil

Perşembe, Mart 15, 2007

bölünmüş hayatlar

Sabahları güçlü bir kadın gibi uyanıyorum. Makyajımı yapıp, kariyerimin basamaklarını tırmanmaya gidiyorum.

Öğlene doğru düşüyor bütün moral motivasyonum. Sorunların içinde boğulmaya, beceremediğimi düşünmeye başlıyorum. Hırçın bir kız çocuğu gibi davranıyorum.

Akşam işten çıkıyorum, sevgilimin evine gidiyorum. Temizlik yapıyor, yemek hazırlıyorum. Birden ev hanımı gibi yaşamaya başlıyorum.

Sonra eve dönmem gereken saat geliyor, paltomla birlikte ailesi ile yaşayan iyi aile kızı üniformamı giyiyorum. Eve gidip, kolejli mutlu kız gibi davranıyorum.

Ben bu bölünmüş hayatlar içinde "gibi" olmaktan "kendim" olamıyorum.

8 Yorum:

Anonymous Adsız der ki...

Gibi olala ola, kendim nasıldım unuttum. Sevgilim bana kendin gibi ol yeter diyor, ama ben unuttum kendim nasıl bir insandım.

En güzel yaşlar bunlar tadını çıkart diyor bilenler, büyükler. Bilmem kaç yaşıma gelipte, şimdiden kendim mi, üste çıkmış gibilerimden biri mi olacağını bilemediğim kendime ne hesap vereceğim bilmiyorum. Kendim kimim, ne istiyorum, mutlu muyum, sevgili mi seviyor muyum sevmiyor muyum onu bile bilemiyorum.

E be gece, iş mi senin şu yazdıkların sabah sabah :S

3/15/2007 10:27:00 ÖÖ  
Blogger Handan der ki...

Hepsi sensin işte.

Tek bir hayatta kapalı kalmaktan daha güzel değil mi hayatın değişik yönlerinde yaşamak.

3/15/2007 12:03:00 ÖS  
Anonymous Adsız der ki...

sanırım "gibi" leri azaltmak istiyorsun.
önce kolejli kız imajından kurtulmakla başlayabilirsin.

MERAKLI BİRİ

3/15/2007 05:23:00 ÖS  
Blogger Filiz Morkoç der ki...

Merhaba Şebnem, sana birşey sormak istiyorum. Blogunda bir yazı yayımlaığın zaman tarihini Türkçe yazabiliyorsun ya.. Ya ben bir türlü Türkçe seçemedim, seçeneklerde yok.. Hepsi ingilizce formatlar.. Nasıl yaptığını anlatırmısın rica etsemm.. Sağol.Filiz. filiz.morkoc@gmail.com

3/16/2007 11:41:00 ÖÖ  
Anonymous Adsız der ki...

Handan noktayı koymuş bence... Bir seçim yapmak zorunda değilsin... Hepsinin toplamısın işte...
İnsanı ve hatta insanlığı bir adım öteye götüren temelde bu değil mi zaten: "ölüm korkusu"... Ya sadece kolejli kız gibi yaşayıp aynı şekilde geçip gitdeydin daha mı iyi olurdu? Ölmeden önce bir çok hayatı bir araya sığdırmayı başarabiliyorsan ne güzel... Tenimiz toprağa karışmadan önce ve amerikayı yeniden keşfetmeye ihtiyaç durmadan, kendinden önce yaşanan bir hayatı takip ederek üstüne konulan herşey insanı ve insanlığı ileri götürür. Sıfırdan kendin olmaya çalışmak acınası bir durum bence...
Tutarlı olmamak sandığın şey ise hayatın kendisi aslında... Burçlara çok inanmam pek de anlamam ama ikizlerin arızalı tipler olduğunu kendimden biliyorum:) Bizim için seninki bir sorun yok galiba... Biz değişikliği seviyoruz... Ölmeden önce, evdekileri üzmekten çekinen akıllı evlat, işini az çok kıvırdığını sanan artist, mavi gözlü yakışıklı dev (ohaa dediniz tamam, o da benim abartmam olsun), plazalarda devletin mesafeli denetçisi, yolculuklarda uslanmaz lemanyak-lombak okuru (gidişte biri, dönüşte biri), iflah olmaz küfürbaz olmaktan rahatsız değilim... Hepsi benim, ben hepsiyim... ve hatta daha da fazlası...
Sen de tadını çıkar derim... Öperim... (Özledim bi de...)

3/18/2007 01:21:00 ÖS  
Blogger YALNIZLIK OKULU der ki...

bölündükçe mi çogalır hayatlar...bölündükçemi yaşama bağlar kendini insan... duygular mı saklıdır arkalarında gibi olmaların...yoksa bilmediğin yollarda kaybolmamak için birer tutamakmıdır bunlar...birşeyler bizi bölüyor bölünmek kendin oldukça güzeldir başkaları için yaşandığı zaman değil...

3/20/2007 11:54:00 ÖS  
Anonymous Adsız der ki...

Akşam iş çıkışı sevgilin seni alsın, annenin evine gidin, yiyin için gülün oynayın, sonra kendi evinize gidin... Gör bak, yekpare bir hayatın olacak :)

sevgiler...

bir dost

3/21/2007 03:15:00 ÖS  
Anonymous Adsız der ki...

tutamak ney?

3/21/2007 05:10:00 ÖS  

Yorum Gönder

<< Ana Sayfa



eXTReMe Tracker