Yenilmeyeceğiz! (Ya da Yenilsek Bile Ezilmeyeceğiz)

Yarınki çok önemli randevum için hazırlık yapıyorum. Bu çoook önemli randevu diyetisyenimle. Daha önce bana 14 kilo verdiren bu kadının başarısının daim olmadığını her gün poğaça aldığım pastanedekilerin “İsterseniz kepekli verelim” dediği gün anladım. Zaten son dönemde masada birden çok kola sipariş edildiyse ama bunlardan sadece biri diyetse garsonlar sezgisel olarak benim önüme koymaya başlamışlardı. Ben de tekrar bir “zayıflama mücadelesi” başlattım kendimle. Baş kumandan edaları ile yiyorum gözlemeleri, tatlıları… Savaş yarın başlayacak nasılsa.

Nasıl hazırlık yapıyorum peki? Zayıflama merkezinin verdiği formları dolduruyorum efendi efendi, oysa neler yazmak geçiyor içimden:

Şimdilik kilonuz: 65 ( Tamam tamam daha fazla…)
Boy : 1,70 (birkaç santimin hesabını yapmayacağız di mi?)
Bir önceki kilonuz: 58 (En çok bu soruya gülüyorum, ne demek bi önceki? Bi önceki kilom=şimdiki kilom-1. Bi gecede kilo alındığını mı sanıyor bunlar?)
Neden kilo vermek istiyorsunuz : Daha mutlu olacağım için (Potansiyel kocamın şişman fetişisti olmasını istemedim, başka bir hedef kitleye dönük çalışacam şimdi)
Günde kaç bardak su içersiniz: 1-2 (Kahve ve bira sayılır mı? Aslında rakının yanında içilen su dışında pek su içmiyorum)
Fiziksel aktiviteniz herhangi bir nedenle sınırlandırılmış durumda mı? Hayır (Eveeet, 3 metrekarelik kübiklerin içinde yaşıyorum ben. Ve tembelim ben)
Alkol alır mısınız? Evet (Ay canım pek kibarsın, varsa bi bira alayım)
Yiyecek alerjiniz var mı? Hayır (Aslinda var, uzun dönem salata yiyince, yanında da saman tadında diyet bisküviler varsa depresyon oluyo ben de… “Depresyonum geldi, tutmayin beni yiyceeem” diyorum bir anda 2 kapılı buzdolabı boyutundaki yiyecekleri mideye indirebiliyorum)
Şaşırtıyorum di mi, insan kendisi ile nasıl bu kadar barışık olur da kendisi ile bu kadar dalga geçebilir diye! Siz geçmeden ben geçeyim de sonradan bozulmayayım. Savaş başlasın!!