Tarife hazırlıyorum bu günlerde bir proje için. Fiyat biçiyorum, ederini hesaplıyorum. Pazarda kaça gider diye rakiplere bakıyorum. Hummalı bir çalışma işte… Bir yandan boş durmuyor tabi beyin. Karşımdaki Excel tablosunda girilen her satırda hayatımızdaki tarifeler geliyor aklıma…
Dolmuş tarifeleri, kuaför tarifeleri, yemek tarifeleri, telefon tarifeleri… Her şeyin bir tarifesi var.
Hayat tarifelerden, önceden belirlenmiş bedellerden mi oluşuyor? Arabanın olmasının bedeli kaza yapabilme ihtimali – dün oğlumun canını yaktım mesela, durduk yerde park etmiş bir arabaya çarptım- e tabi bir de benzin tarifesi, ayrı evinin olmasının bedeli yalnızlık, dostların bedeli fedakârlık, çalışmanın bedeli başkasına satılmış saatler, içmenin bedeli sarhoşluk ve tabii aşık olmanın bedeli üzülmek…
Her şeyin bedeli var. Her şeyin bir tarifesi… Bazen düşünüyorum da tarifeler mi hayat kolay tarifesiz mi? Önceden bilmek bedeli, kolaylaştırıyor mu zorlaştırıyor mu hayatı?